Duurzaam reizen in de letterlijke zin van het woord is natuurlijk reizen per trein. Niet alleen goed voor het milieu, maar ook rustgevend. Terwijl het landschap aan je voorbijraast, lees je een boek, dommel je weg en mijmer je wat over het leven. Mariëlle van Bussel nam de European Sleeper naar Praag.
Rond de klok van half elf ’s avonds komt de European Sleeper binnenrijden op een bijna uitgestorven Utrecht CS. Direct is er reuring op het perron. Iedereen moet snel op zoek naar de juiste wagon en de juiste couchette. Ik heb mijn plek snel gevonden. Een vijf persoons ligcoupé voor mij alleen. Wat een luxe. Ik heb mijn rugzak nog niet neergezet of we vertrekken richting Berlijn, de eerste stop op weg naar eindbestemming Praag.
Terwijl een paar couchettes verderop een feestje van start gaat, haal ik de lakenzak, het deken en het kussen van de bovenste bank en installeer me op het onderste bankje. De gordijnen blijven nog even open, zodat ik de nacht aan me voorbij zie trekken. In de donkerte verschijnt af en toe het licht van een station. Aan de hemel een volle maan. Slapen in de trein is voor mij wegvallen en weer wakker worden, en dat legio keren. De piepende remmen, het optrekken, de lichtstralen door de kiertjes in de gordijnen, ik krijg het allemaal mee. Maar dat mag de pret niet drukken. Het heeft iets: slapen in een rijdende trein.
De volgende ochtend word ik rond half acht wakker. Al snel wordt duidelijk dat we in de nacht 2,5 uur vertraging hebben opgelopen. Ik vind het niet erg. Nu, bij daglicht, geniet ik van een boek, een ontbijtje en het landschap dat voorbij Berlijn en later Dresden begint te veranderen. Kleine oude dorpjes langs een rivier, met daarachter de bergen. Na vijftien uur rijden we dan eindelijk Praag binnen.
Het contrast kan niet groter. Als ik het station uitloop, komt de drukte me tegemoet. De korte wandeling naar het oude centrum maakt al veel duidelijk. Overal toeristen, grote groepen, kleine groepen, een enkeling alleen. Iedereen lijkt dezelfde plekken te bezoeken. De klassieke hotspots, zoals de beroemde Karelsbrug over de Moldau, de Joodse wijk en de burcht die boven de stad uittorent aan de overkant van de rivier.
Het is leuk om even de sfeer te proeven in het oude, overvolle centrum. Ik waan me in een openluchtmuseum. Het historische centrum is dan ook niet voor niets UNESCO werelderfgoed. Prachtige gebouwen met vaak zachtgele gevels, versierd met talloze ornamenten. Barokke kerken, de oudste Joodse synagoge van Europa die nog in gebruik is, grote pleinen die in de herfstzon liggen te schitteren. Het kan niet op.
Maar hoe indrukwekkend het oude centrum ook is, Praag is meer dan dat. Ik ga op zoek naar plekken die rustiger zijn en groener. Al moet gezegd worden dat ook het historisch centrum al aardig groen is, met genoeg parkjes her en der. Een van deze rustige plekken is gek genoeg nog geen vijftig meter van de Karelsbrug te vinden: Kampa. Je steekt de rivier over via de Karelsbrug, loopt aan de linkerkant naar beneden richting de rivier en plots is de mensenmassa verdwenen. Een oase van rust.
Kampa bestaat uit een rustig Frans aandoend pleintje, met een paar restaurants en veel groen, dat overgaat in een park met grote bomen, grasvelden en hier en daar een kunstwerk. Niet gek, want verderop in het park is het Museum Kampa te vinden.
Hier kijken 34 pinguïns, die ’s avonds verlicht zijn, in een rij naar de bezoekers van het museumterras. Ze zijn gemaakt van gerecycled plastic door de Cracking Art Group en dragen de boodschap uit dat een sociaal dier als de pinguïn bedreigd wordt door klimaatverandering en de technologische vooruitgang. Op Kampa zie je ook drie kruipende baby’s van brons van David Černý.
In verborgen hoekjes, ook aan de rivier, zijn een paar leuke cafeetjes. Nog stiller is het op de eilandjes die hier in de rivier liggen. Tussen de eenden heb je een fantastisch uitzicht op de Karelsbrug. Op een van de eilandjes, bereikbaar via een brug die eroverheen loopt, is ook een café te vinden.
Praag staat bekend als een van de groenste hoofdsteden van Europa. Dat is snel te zien. Sta je op de Karelsbrug, en kijk je links voor je, dan ligt daar de populaire Petřin-heuvel. Een enorm park waar je met een kabeltram boven kunt komen, of natuurlijk wandelend via slingerende paadjes. De meeste toeristen die de Praagse Burcht bezoeken, de buurman van de Petřin-heuvel, rusten hier even uit.
Maar wandel je de andere kant op, langs de rivier, dan passeer je de drukke steegjes van de populaire wijk Malá Strana. Om vervolgens in een ander park terecht te komen: het Letná Park. Hier heb je een spectaculair uitzicht op de stad en op de Moldau met haar vele bruggen.
Hier geen groepen toeristen, maar locals die een rondje joggen of wandelen, met hond of kind. Interessant detail: de metronoom die hier te vinden is, staat op de plek waar ooit een Stalin-standbeeld heeft gestaan. Dat beeld werd in 1955 gebouwd, toen de Sovjetunie Tsjechoslowakije bezette. Zeven jaar later, toen Stalin inmiddels beschouwd werd als moordenaar, werd het opgeblazen.
Voor mij is het Letná Park de tussenstop naar het Stromovka Park. Om hier te komen doorkruis je een klein stukje bebouwd gebied. Afhankelijk van hoe je loopt, zie je de gewone Pragenaar wonen in betonnen flats, of doorkruis je een groene ambassadewijk met grote, luxe villa’s.
Het Stromovka Park, dat in de dertiende eeuw ontstond als wildreservaat, is het grootste park van Praag. Hier begeef je je tussen de locals, toeristen zijn er nauwelijks. Je kunt urenlang wandelen, fietsen of op een bankje een boek lezen. Net zoals moeders of vaders met kinderwagens, oudere stellen of fitte joggers.
Het park is een genot als het gaat om de vele waterpartijen, immense treurwilgen en kronkelende paden. Met een take away koffie, die je in een kiosk kunt halen, is het hier goed toeven. Aan de rand van het park staat een van de grootste Planetariums ter wereld, maar op het moment van schrijven is het gesloten.
Voordat ik weer de trein in stap, maak ik een uitstapje naar de oude industriewijk Holeŝovice. Op het eerste gezicht een saaie, betonnen Oostblok-wijk, maar schijn bedriegt. Als je goed rondkijkt zie je dat het hier bruist. Vooral industriële gebouwen zijn in gebruik als conceptstores, hippe cafés of galeries. Zo beland ik in Vnitroblock, een conceptstore, plantenwinkel en café ineen, en drink hier een fijne latte met een stuk heerlijke pecantaart.
Het meest bijzondere plekje in Holeŝovice zijn de Markthallen. Waar vroeger het slachthuis of de veemarkt zat, zie je nu winkels in allerlei vormen en maten. Wat je er kunt krijgen? Van Aziatische etenswaren tot surfplanken, van hippe fietsmerken tot tweedehands kleding. Ook hier zijn restaurants en koffietentjes te vinden, net zoals een cultuurcentrum en de Rockopera. Holeŝovice is niet ver lopen vanuit het Stromovka Park. Ook kun je de wijk vanuit het centrum bereiken met de tram (lijn 12, 17 en 24).
De terugweg naar Nederland begint met bijna twee uur vertraging. Deze keer rijdt er een restauratiewagon mee, omdat we vroeg in de avond vertrekken. Hier eet ik een vooraf gereserveerd twee-gangen-diner.
De nachttrein naar Praag bestaat uit een allegaartje aan wagons. Dat is ook hoe European Sleeper opgestart is. Met een beperkt budget heeft het bedrijf overal oude treinwagons opgekocht om zo een hun ambitie van duurzaam reizen te kunnen waarmaken.
Dat we dus te maken krijgen met een oud interieur dat er ook wat smoezelig uitziet, neem ik dan maar op de koop toe. Net zoals het moment dat ik de volgende ochtend vroeg mijn ontbijtdoosje krijg uitgedeeld: precies dan als we Utrecht CS binnenrijden. Ik geef het ontbijt aan mijn buurman die nog doorreist naar Brussel en haast me zelf de trein uit, voordat deze weer verder rijdt.
Drie keer per week rijdt de European Sleeper naar Praag. Vertrek vanaf meerdere stations in Nederland en via Berlijn en Dresden. Vanaf Amsterdam vertrek je rond half 11 ’s avonds en je komt rond 11 uur ’s ochtends aan in Praag. Je kunt kiezen tussen een zitplaats, een ligplaats in een 5- of 6-persoons couchette of een bed in een 3-persoons couchette. De terugreis vindt ook 3 keer per week plaats.
De European Sleeper rijdt ook naar Innsbruck en het Italiaanse Bolzano, via Köln en München.
Meer info: www.europeansleeper.com
Lees hier meer over onze andere treinreizen.
In het oude centrum is fietsen lastig, vanwege de drukte én de kinderkopjes. Maar ga je iets verder, dan is fietsen juist de ideale manier om bezienswaardigheden verder weg te bezoeken, zoals het Pruhonice kasteel in het zuiden van de stad of het natuurgebied Divoka Sarka. Fietspaden en fietsroutes worden goed aangegeven met gele bordjes.
Er zijn ook organisaties die fietstours organiseren, zoals Baja Bikes, mét Nederlandstalige gids. www.bajabikes.eu
Hoi, ik ben Mariëlle, en heb van mijn passies - schrijven en reizen - mijn werk mogen maken. Ik ben gek op avontuur en natuur. Ik kampeer graag met mijn camperbusje ergens in een bos, maak lange wandelingen in de natuur, loop camino’s in Spanje of trein met mijn zoon door de Balkan. Er is zoveel moois te doen, te zien en te ontdekken in de natuur, en er zijn zoveel mooie mensen om te ontmoeten, dat ik die ervaringen graag wil delen op Nature Travel Lab.
Leuk en leerzaam uitje op Texel: zilte proeverij Wij gaan geregeld een dagje naar Texel om te fietsen. Met de fiets op de boot over naar het eiland. Een echt vakantiegevoel en zo dichtbij. Op sommige plekken op het eiland is het druk, maar buiten de dorpen om is het...
Bijzonder én duurzaam overnachten Duurzaam overnachten tijdens je reis of vakantie kan op vele manieren. We selecteren bijzondere overnachtingen die elk - op hun eigen manier - een actief duurzaamheidsbeleid voeren. Dat kan bijvoorbeeld zijn door hun lokale of...
Enna, prachtige natuur en het mysterie van Kore Enna? Ik had er ook nog nooit van gehoord. Nou ken ik Sicilië aardig goed, maar deze stad en omgeving – nota bene het centrale middelpunt van Sicilië - was mij onbekend. Het wordt ook wel de navel van Sicilië genoemd. Ik...
Laat je inspireren
Ben je op zoek naar de mooiste wandel- en fietsroutes? Of wil je informatie over reizen met de trein of advies voor de mooiste roadtrips door de natuur. Laat je inspireren voor je volgende reis in het groen; ideeën om je eigen reis te plannen of te kiezen voor een georganiseerde reis.
